15 Ocak bugün.
Hayat denen Sahnenin tozunu solumaya başladığım gün bugün.
Bu sahnedeki 30. yılımın ilk günü bugün.
İşte bu yüzden benim için çok önemli, çok kıymetli gün, bugün...
İzninle bugün sadece kendim için ufacık bir yazım olacak.
30 yıldır senden ya da bir başkasından daha farklı şeyler gelmedi başıma.
Hayat sahnesinde sergilediğim tüm oyunlar hepimizinki gibiydi. Tek fark benim yorumumdu.
Şimdi elimdeki kalemim, önümdeki beyaz kağıtla,
Saçlarımın aralarından gün yüzüne çıkıp dikkatimi çekmeyi başaran beyaz tellerimle,
Gözlerimin içinde, çocukluğumdan kalma-büyümeyi becerememiş o gülümseme ve yine o gözlerde her seferinde olgunlaşan yaşlarımla,
Unutup-vazgeçtiklerim, ellerini asla bırakmayıp sevgisiyle doyduklarımla,
Hasretinden geberip, acısıyla olgunlaştıklarımla,
Dinlediğim şarkıları, okuduğum tüm hikayeleriyle,
İçimde dizginlediklerim ve dışımda sergilediklerimle
Yani her şeyiyle ama her şeyiyle
HAYAT SAHNEMDEKİ 30. YAŞIM KUTLU VE MUTLU OLSUN BANA...
SENİ ÇOK SEVEN
GİZLİKIZ
Günün Sözü: Koşarak kaçtım çocukluğumdan, büyümeyi öğrenemedim hala...
FACEBOOKDAYIM
TWITTERDAYIM
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder