10 Kasım 2012 Cumartesi

ATAM İZİNDE MİYİZ YOKSA KEYFİMİZDE Mİ?

Sevgili Karakedim,

Biz ATAMIZA

"Olmasaydın Olmazdık." dedik.

Cahil zihniyet

"Hadi canım, o kadar da değil." dedi.

Atatürk'ün inkilaplarını, devrimlerini bir kenara koyup sadece şunu söylesem: O dönemde neredeyse hiçbir iletişim aracı kullanılamıyorken koskaca bir halkı bir amaç uğruna kenetlendiren bir liderden bahsediyorum desem.

Cahil zihniyet, bir düşün halkın şu anki bölünmüşlüğünü ve günümüzün koşullarını. Kapa çeneni de önce saygı duymayı ardından da örnek almayı öğren.

Bu sabah gene televizyonlarda Ulu Önderin ölüm haberini alan halkın duyduklarına inanamayarak Dolmabahçe kapısında izdiham sebebiyle ezildiklerini anlatıyordu o günün tanıkları. Atalarına duydukları saygıyı ve yürekten sevgiyi davranışlarıyla gösteren halkı anlatıyorlardı.


Günümüz anma töreninin ruhsuzluğuyla mutsuz oldum. Evet, o 74 yıldır her sene aynı gün hayatı 1 dakikalığına durduruyor ama çok daha fazlasına layık değil mi????

Sadece bugün sosyal medyada onu anmak;

Profillere "Saygıyla anıyoruz." "Özlemle anıyoruz." demek yeterli mi????

Onun çocukları, onun gençleri ve onun sayesinde bugünleri yaşayan bir nesil olarak profil paylaşımlarından çok daha ötesi var yapmamız gereken. En önemlisi Atatürk'ü tanıyan, ve cahillere fırsat vermeyen bir nesil yetiştirmek artık bizim elimizde.

Bu bir öz eleştiri mektubudur Karakedim.

Son sözüm, ATAMI SEVİYORUM ...

GİZLİKIZ
http://www.facebook.com/pages/Gizlikizdan-Karakediye-Mektuplar/257960857604242