Sevgili Karakedim,
Ben kadın olduğumu kendi yuvamı kurmak için didinirken farkettim.
Öncesinde, arkasını annesi toplayan bir gençtim...
Yok yok bu tarif tam uymadı.
Öncesinde, Ana Kraliçenin kumandasında pamuklara sarılarak günlerini yumuşacık geçiren bir prensestim.
Hatırlıyorum da evlenmeden önce annem Leo'ya "Bak oğlum, ben kızıma hiç ev işi yaptırmadım, onu mutfağa sokmadım. Hayatı okul ve iş olsun, oralarda yorulsun, evde dinlensin istedim. Bu yüzden benim kızımdan sana hanım olmaz. Bir daha düşün, istiyor musun bu kızı." diyerek caydırma operasyonu düzenlemişti.
Haklıydı Ana Kraliçe. İş bilmez, yemek yapamazdım. Erkenden kalkıp okula ve devamında işe gidip yorgun argın eve gelip önüme konan yemeğimi yer, yatağımda tv karşısında uyuklardım. Sabah giyinir, süslenir yola düşerdim. Yatağımı ve odamı çoğunlukla kraliçe toplardı.
İşte bu yüzden ben kadın olduğumu evlenince anladım.
Evimin işini anneminki gibi titiz yapabilmek ve özellikle mutfağımı annemin mutfağı gibi mis kokutabilmek için yoğun çaba sarfettim. Onun yaptıklarını taklit ettim çoğu kez, onu kimselere karşı utandırmak istemedim.Gün geldi "Benden kadın madın olmaz." diye isyan ettim. Ama sanırım hem ev işi hem de işimin sorumluluğu derken hasta olup yatağa düşünce ve annem hemencecik derman olamayınca hastalığıma, çorbası boğazımdan geçmeyip, sıcak eli alnımda ateşimi ölçmeyince yani hastayken evimde yapayalnız kalınca Kadın olduğumu anladım.
Canım çok sıkkın eve döndüğüm zamanlarda "Bir şey olmuş bugün" diyerek gözlerime baktığı anda tüm gün kendimi sıkmanın vermiş olduğu acıyla gözlerimdeki yaşlara hakim olamadığım zamanlar prensestim ben. Ne zaman ki derdimi sıkıntımı yüreğimin demir kasalarına kilitlemeyi öğrendim, ne zaman ana kraliçe "Nasılsın birtanem?" diye sorduğunda "Çok iyiyim annem." demeyi öğrendim işte o zaman Kadın olduğumu anladım ben.
Sorumluluklarım ayağımın ucuna dayadıkları merdivenle sırtıma tırmanıp oradan saçlarıma ulaştılar. Dün aynada birden çoğalan beyazlarımı görünce Kadın olduğumu anladım ben.
Henüz bir evladım yok, annem gibi ana kraliçe olmama hiçbir zaman imkan yok ama birgün anne olduğumda ve çok daha fazla anladıkça annemi Kadın olduğumu hiç unutmayacağım ben.
Bugün hayatımdaki en kıymetli Kadınlaydım... Ana Kraliçem bugünün kahramanıydı her gün olduğu gibi...
Önce annemin sonra tüm annelerin ve kadın olan, benim gibi kadınlığını sonradan anlayan tüm kadınların günü sadece bugün değil her gün kutlu olsun her gün mutlu olsun Karakedim.
SENİ ÇOK SEVEN
GİZLİKIZ
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder